دل میرود که بمیرد برای تو                   سر میرود که بگیرد هوای تو


ما هم که عاشقیم و خدا هم غریبه نیست       عمری که میرود به فنا هم فدای تو

شعر و قصیده و هر آنچه داشتم                شد وقف گفتن از ماجرای تو

عمر و جوانی و زهدی که بود و رفت      من ریختم همه اش را بپای تو

چشمی نمانده که جویم نشانی ات           آواره سر پی سوی و صدای تو

من می پرستمت ای بت برای من          آری قسم به تو و چشمهای تو

از خود بریده ام از خلق تارکم           در انتظار معجزه ای از خدای تو

گویا شراب امشبم از حد گذشته است    تا کی چنین دهم ز وجودم بهای تو

گفتی بنوش شهد لبم را گناه نیست       باشد گناه امشب ما هم به پای تو

هر شب در این امید که فردا ببینمت  هرشب خوشم به تو و قصه های تو