بچّه کاخک The kakhk boy

.

.

.

قرارداد ۱۹۰۷ که یک معاهده دوستی بین دو کشور انگلیس و روسیه بود، در تاریخ ۳۱ اوت ۱۹۰۷م/ ۲۱رجب ۱۳۲۵ ه.ق/ ۹ شهریور ۱۲۸۶، در زمان نخست‌وزیری امین‌السلطان اتابک در سن‌پطرزبورگ، پایتخت روسیه، به امضای ایزولسکی وزیر خارجه روسیه و نیکلسون سفیر کبیر انگلستان در روسیه رسید. این قرارداد مربوط به اساسی‌ترین موارد اختلاف دو قدرت روسیه و انگلیس در آسیا، یعنی تبت، افغانستان و ایران می‌شد. بر اساس این قرارداد، استعمارگران برای جلوگیری از اصطکاک منافع و درگیری، مناطقی از آسیا را همچون ملک شخصی خویش تقسیم کردند. در این جهت، تبت زیر نفوذ انگلستان و افغانستان زیر نفوذ روسیه قرار گرفت و ایران به دو منطقه نفوذ و یک منطقه بی‌طرف تقسیم شد. یکی از موارد بهت‌آور در مورد این معاهده این است که دو کشور در مورد کشور سومی تصمیم می‌گیرند و تمام آب و خاک و منابع آن را همچون ملک شخصی بین خویش تقسیم می‌کنند، بدون آنکه حتی به این کشور اطلاع دهند. این قرارداد یکی از وقیحانه‌ترین سیاست‌های استعماری روس و انگلیس را به نمایش می‌گذارد که چگونه حاکمیّت سیاسی، استقلال و تمامیّت ارضی یک کشور را نادیده گرفته و بر آن چنگ می‌اندازند.

متن این قرارداد شامل یک مقدمه و پنج فصل است. ما در اینجا دو ماده را به بنا به اهمیتی که برای ما داشت می آوریم.

ماده اول

به گزارش خبرگزاری فارس از قم آیت‌الله حسین نوری همدانی ظهر امروز در دیدار با جمعی از فرماندهان و مدیران ناجا اظهار داشت: یکی از موضوعاتی که خداوند در قرآن به آن تاکید کرده است مسئله آزمون و امتحان الهی است.

وی ادامه داد: امتحان الهی تمام انسان‌ها را در بر می‌گیرد و شرایط و موقعیت‌های مختلفی را شامل می‌شود.

این مرجع تقلید ابراز داشت: بسیاری از پیشامدهایی که در زندگی برای انسان رخ می‌دهد، اعم از خوشی‌ها و ناخوشی‌ها امتحانات الهی هستند.